Five Articles of Faith

Sikhs have five articles of faith natively known as Kakaars or Five K's. The articles include Kesh (uncut hair), Kanga (comb), Kara (Bracelet), Kirpan (sword) and Kachehra (a special type of shorts). A baptized Sikh is to wear all five articles of faith. These articles are not merely symbols, they not only represent or identify a Sikh but also have deep meanings. Guru Gobind Singh Ji created a lifestyle to keep a Sikh focused life. Guru's lifestyle does not let one dwindle or get side tracked.

Kesh: Hair is not just a symbol, it is the gift from God. Guru Nanak Dev Ji started the practice of keeping the hair unshorn. The keeping of hair in its natural state is regarded as living in harmony with the will of God. It is also a symbol of Khalsa brotherhood and the Sikh faith. Hair is an integral part of the human body created by God and Sikhism call for its preservation. Sikhs live the way God made humans and never cut their hair. Guru Gobind Singh Ji instructed Sikh to wear Turban in order to protect their hair. Turban has many purposes and one is to keep a Sikh focused in his beliefs.

Kanga: The comb is necessary to keep the hair clean and tidy. A Sikh must comb his hair twice a day and tie his turban neatly. The Gurus wore turbans and instructed the Sikhs to wear turbans for the protection of hair, promotion of social identity and cohesion. It has thus become an essential part of the Sikh dress.

Kara: The bracelet symbolizes restrain from evil deeds. It is worn on the right wrist and reminds the Sikh of the vows taken by him. Sikh as a servant of the Guru,

ਗੁਰਸਿਖ ਮੀਤ ਚਲਹੁ ਗੁਰ ਚਾਲੀ

ਧਰਮ ਇੱਕ ਸੱਚ ਦਾ ਰਾਹ, ਪੰਥ ਜਾਂ ਮਾਰਗ ਹੈ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਮਾਨਸਕ ਤੌਰ ਤੇ ਮੁਕਤ ਕਰਾ ਕੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤਮਈ, ਸੁਖੀ ਤੇ ਅਨੰਦਤ ਜੀਵਨ ਜਿਉਣ ਦੀ ਜਾਚ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਮਾਰਗ ਨੂੰ “ਅਵਘਟ ਘਾਟੀ”, “ਬਿਖੜਾ ਪੰਥ”, “ਬਿਖਮ ਡਰਾਵਣਾ” ਜਾਂ “ਖੰਡੇਧਾਰ ਗਲੀ ਅਤਿ ਭੀੜੀ” ਵੀ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਦੁਨਿਆਵੀ ਰਸਤਿਆਂ ਵਾਂਗ ਇਸ ਦੀ ਕੋਈ ਦਿਸਦੀ ਲੀਹ ਜਾਂ ਰੇਖਾ ਨਹੀ ਹੈ ਤੇ ਰਸਤਾ ਆਪ ਹੀ ਲੱਭਣਾ ਤੇ ਬਨਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ: ਜਿਉ ਆਕਾਸੈ ਪੰਖੀਅਲੋ ਖੋਜੁ ਨਿਰਖਿਓ ਨ ਜਾਈ॥ ਜਿਉ ਜਲ ਮਾਝੈ ਮਾਛਲੋ ਮਾਰਗੁ ਪੇਖਣੋ ਨ ਜਾਈ॥ (525)। ਭਾਵ: ਜਿਵੇਂ ਆਕਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਪੰਛੀ ਉਡਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਸਦੇ ਉੱਡਣ ਵਾਲੇ ਰਸਤੇ ਦਾ ਖੁਰਾ ਖੋਜ ਵੇਖਿਆ ਨਹੀ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਜਿਵੇਂ ਮੱਛੀ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਤਰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਉਸਦਾ ਰਾਹ ਵੇਖਿਆ ਨਹੀ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਧਰਮ ਦਾ (ਨਿਰਆਕਾਰ) ਰਾਹ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਨਹੀ ਦਿਸਦਾ ਤੇ ਆਪ ਹੀ ਬਨਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।

ਜਾਨਉ ਨਹੀ ਭਾਵੈ ਕਵਨ ਬਾਤਾ॥ ਮਨ ਖੋਜਿ ਮਾਰਗੁ॥ (71)। ਭਾਵ: ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀ ਕਿ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਕਿਹੜੀ ਗਲ ਚੰਗੀ ਲਗਦੀ ਹੈ (ਭਾਵ ਕਿ ਧਰਮ ਦੇ ਰਸਤੇ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀ)। ਹੇ ਮਨ, ਤੂੰ ਉਹ ਰਸਤਾ ....

Zafarnama Guru Gobind Singh Ji

ਜ਼ਫ਼ਰਨਾਮਹ ਅਨੁਵਾਦਕ ਅਵਤਾਰ ਸਿੰਘ ਆਜ਼ਾਦ

ਜ਼ਫ਼ਰਨਾਮਹ

ਜ਼ਫ਼ਰਨਾਮਹ ਦੇ ਅਰਥ ਜਿੱਤ ਦੀ ਚਿੱਠੀ ਹਨ, ਜੋ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਨੂੰ ਲਿਖੀ ਸੀ ।
ਜ਼ਫ਼ਰਨਾਮਹ ਵਿੱਚ ਕੁਲ ਬਾਰਾਂ ਹਿਕਾਯਤਾਂ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ । ਜੋ ਵਿਦਵਾਨ ਜ਼ਫ਼ਰਨਾਮਹ
ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੀ ਰਚਨਾ ਮੰਨਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀ ਬਹੁਤੇ ਕੇਵਲ ਪਹਿਲੀ
ਹਿਕਾਯਤ ਨੂੰ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਮੰਨਦੇ ਹਨ । ਸੋ ਅਸੀਂ ਵੀ ਕੇਵਲ ਪਹਿਲੀ ਹਿਕਾਯਤ
ਦਾ ਹੀ ਅਨੁਵਾਦ ਦੇ ਰਹੇ ਹਾਂ ।

WHEN DOGRA KING CHALLENGED MAHARAJA RANJIT SINGH’S GENERAL HARI SINGH NALWA

When Dogra King challenged the mightiest General of Maharaja Ranjit Singh to fight a tiger. Maharaja Ranjit Singh put Hari Singh Nalwa to the task and he fearlessly fought the lion with his bare hands separating the upper and lower jaw of the tiger.

First Encounter with Tiger:

At the age of 14 he was only with the Maharaja for a few months when one day he was asked to accompany the Maharaja for a hunt.

As they entered the forest, suddenly a man eating lion jumped on him and threw him on the ground.

Hari Singh was completely caught unaware and did not even have the opportunity to draw his sword. But he got hold of the jaw of the lion and with great force flung the lion away, and withdrawing his sword, with one blow severed the lion’s head. The Maharaja and the other courtiers were extraordinarily amazed at this feat.

From that day onwards Hari Singh was given the appellation of “Nalwa” by the Maharaja, who acknowledged that Hari Singh had killed the lion similar to the way King Nall used to hunt (King Nall was a very brave king and was known for his audacity to kill lions and other dangerous animals with his bare hands, and hence the Maharaja adorned Hari Singh with that title i.e. “Nall-wa”- ‘like Nall’ )

Baron Hugel, a European traveller, writes in his book, “Travels in Kashmir & the Punjab”: – ” I surprised him by knowledge whence he had gained the appellation of Nalwa, and of his having cloven the head of a tiger, who had already seized him as its prey. He told the Diwan to bring some drawings and gave me his portrait, in the act of killing the beast.”